Wij zijn voor onbepaalde duur gesloten
wegens gezondheidsredenen. 

𝗘𝗻 𝗱𝗮𝗻 𝗸𝗼𝗺𝘁 𝗱𝗲 𝘁𝗶𝗷𝗱 𝗱𝗮𝘁 𝗷𝗲 𝗺𝗼𝗲𝘁 𝘀𝘁𝗼𝗽𝗽𝗲𝗻...

In een eerder bericht gaf ik het al aan, maar ik moet mijn werk gaan stoppen, volledig...Met enorm veel pijn in mijn hart uiteraard!

Na 5 jaar oefenen met modellen en gratis shoots, 3 jaar aan opleidingen en bijna 10 jaar volledig in hoofdberoep te hebben mogen werken, moet ik gehoor gaan geven aan mijn lijf.

Ik zit met een hele resem aan diagnoses die mijn auto-immuunsysteem continue over belasten. De mitochondriën in je lichaam die je normaal van energie voorzien werken bij mij heel slecht.

Zie het als een telefoon die bijna leeg is. In de avond leg je die aan de lader en in de ochtend is deze weer 100%.

Mijn batterij begint maar op 20-25% en daar moet ik een ganse dag mee doorkomen. Maar de simpelste dingen zorgen ervoor dat deze leegloopt. Half uurtje babbelen met iemand is gelijk aan -5%. Eten maken is -10%. Uurtje op social media -5%. Douchen -15%.

Dus gedurende de dag moet ik telkens rusten/slapen om terug wat op te laden, met als gevolg dat ik mezelf zo hard gepusht heb om mijn passie uit te oefenen, dat ik nu een week op de bank plat moet, wil ik in het weekend iets leuks doen met de kinderen.

Mijn gewrichten zijn zo hevig ontstoken dat lange afstanden of grote winkels voortaan in de rolstoel moeten. Doordat ik erg hypermobiel zijn, gaan mijn vingers en heupen en enkels telkens te ver uit hun plaats en volgt daar een hevige reactie op. Met als gevolg dat ik om mijn vingers bijvoorbeeld spalkjes heb. En de artrose in mijn hand is te hevig om iets anders grafisch re gaan doen, want mijn hand gaat gewoon op slot na een uur achter de pc..

Dan daarbij heb ik POTS ( Posturaal orthostatische tachycardie syndroom ) wat eigenlijk inhoud dat mijn bloedstoevoer erg slecht is. Als ik gezeten heb of gelegen en ik kom omhoog dan wordt mijn hartslag zo hoog dat ik enorm dol wordt en al regelmatig gewoon ben omgevallen.

En dit zijn dan maar enkele diagnoses.. Ik moet gewoon toegeven aan de handicap die ik heb, die is vastgesteld, maar die ik nog altijd NIET kan accepteren. Maar het is niet anders.

Iedereen die mij kent weet dat stilzitten ZO NIET mijn ding is en ik hoop echt dat als ik nu eens een jaar ECHT ga rusten, dat de goden mij goed gezind zijn en ik misschien weer een beetje kan gaan hobbyen..
Ondertussen zit ik al vanaf eind april thuis en heb ik nog enkele klantjes afgehandeld en ik mis mijn kindjes al zo hard.

Ik ga mijn lieve klantjes, waarvan sommige meer dan 2 uur reden, zo ontzettend missen en ben jullie enorm dankbaar voor jullie vertrouwen in mij..

𝗕𝗲𝗻 𝗷𝗶𝗷 𝗶𝗻 𝟮𝟬𝟮𝟯 𝗼𝗳 𝟮𝟬𝟮𝟰 𝗴𝗲𝘄𝗲𝗲𝘀𝘁 𝗲𝗻 𝘇𝗼𝘂 𝗷𝗶𝗷 𝗧𝗢𝗖𝗛 𝗴𝗿𝗮𝗮𝗴 𝗱𝗲 𝗚𝗘𝗛𝗘𝗟𝗘 𝗴𝗮𝗹𝗲𝗿𝗶𝗷 𝗶𝗻 𝗛𝗥 𝗻𝗼𝗴 𝗼𝗻𝘁𝘃𝗮𝗻𝗴𝗲𝗻? 𝗟𝗮𝗮𝘁 𝗵𝗲𝘁 𝗺𝗲 𝗱𝗮𝗻 𝗲𝘃𝗲𝗻 𝘄𝗲𝘁𝗲𝗻 𝗶𝗻 𝗲𝗲𝗻 𝗽𝗿𝗶𝘃é 𝗯𝗲𝗿𝗶𝗰𝗵𝘁!

Dikke knuffel en veel liefs,

Esther